Izolacja ścian fundamentowych (pozioma) może być wykonywana również z innych materiałów dostępnych na rynku, np. specjalnych folii izolacyjnych. Mimo wszystko jednak wiele osób decyduje się na wykorzystanie popularnie stosowanej papy na lepiku. Metoda ta pozwala na bardzo skuteczną ochronę przed niszczącym działaniem wody gruntowej. Możliwe jest to jednak tylko w przypadku bardzo dokładnego wykonawstwa.
W projektach budowlanych izolacja ta często oznaczana jest jako „2 x papa na lepiku”.
Na rynku dostępne są różnego rodzaju papy przeznaczone do wykonania izolacji poziomej ścian fundamentowych. Najbardziej popularne są papy podkładowe na bazie tektury (typowa izolacja przeciwwilgociowa fundamentów). Warto jednak zastanowić się nad wyborem droższych, lecz skuteczniejszych pap zawierających włókna szklane lub papy na osnowie polipropylenowej. Charakteryzują się one znacznie większa elastycznością i wytrzymałością, co ma szczególne znaczenie w miejscach wszelkich zagięć papy (np. na połączniu izolacji poziomej ściany fundamentowej z izolacją podłogi na gruncie).
Papy na osnowie polipropylenowej dodatkowo odznaczają się bardzo dobrą odpornością na niszczące działanie substancji organicznych (korozja biologiczna) występujących w gruncie. Może mieć to znaczenie dla trwałości izolacji w gruntach zawierających duże ilości humusu oraz na terenach bagnistych.
Nie zaleca się stosowania w tym celu pap przeznaczonych do wierzchniego krycia, gdyż są one droższe od pap fundamentowych i nie będą całkowicie spełniać swojej funkcji, tak jak papy specjalizowane do hydroizolacji poziomej.
Należy pamiętać, że w takiej konstrukcji izolacji to lepik asfaltowy stanowi podstawową ochronę przeciwwodną, a nie papa, której zadaniem jest ochrona i wzmocnienie warstwy lepiku.
Izolację poziomą należy obowiązkowo wykonać pod wszystkimi ścianami budynku – zarówno zewnętrznymi jak i wewnętrznymi, a także na fundamencie pod kominy.
Zaleca się, aby całkowita grubość izolacji poziomej z papy na lepiku w budynkach jednorodzinnych wynosiła min 3-4mm.
Pamiętajmy, że izolacja przeciwwilgociowa (izolacja przeciwwodna) stanowi bardzo istotny element prac fundamentowych, gwarantujący wymaganą trwałość fundamentów, a tym samym całego budynku.Jak wykonać izolację papą na lepiku?
Najczęściej fundamenty wykonywane są z bloczków betonowych lub betonu cementowego. W obu przypadkach przed przystąpieniem do nanoszenia lepiku warto powierzchnię wyrównać stosując w tym celu cienką warstwę zaprawy cementowej. Pozwoli to na zmniejszenie potrzebnej ilości lepiku (droższego od kosztów wykonania zaprawy), gdyż nie będzie on wypełniał braków i ubytków w powierzchni fundamentu.
Większość producentów zaleca na takiej powierzchni naniesienie preparatu gruntującego. Następnie nanosimy właściwą warstwę lepiku, który będzie stanowił warstwę hydroizolacji (izolacja przeciwwodna) i posłuży do przyklejenia papy bitumicznej.
Preparaty gruntujące i lepiki powinno się stosować w temperaturze powyżej 10-150C.
Lepiki nanosi się przeważnie za pomocą szczotki lub pacy w ilości średnio 1,0-1,5 kg/m2. Dla mniej doświadczonych osób zalecane jest nanoszenie pacą, co umożliwia lepszą kontrolę. Można nanosić lepiki w dwóch warstwach, z czego drugie naniesienie powinno odbywać się w kierunku prostopadłym do pierwszej warstwy. Pozwala to zminimalizować ryzyko występowania miejsc nie pokrytych lepikiem, a tym samym zagwarantuje nam, że wykonana izolacja fundamentów będzie skuteczna. Uwaga ta jest istotna szczególnie dla osób mających małe doświadczenie w wykonywaniu tego typu prac.
Nie należy nanosić lepiku na bardzo wilgotną powierzchnię fundamentów. Należy dokładnie zapoznać się z wymaganiami danego producenta w zakresie dopuszczalnej wilgotności podłoża pod lepik.
Należy przez cały czas kontrolować grubość nanoszonej warstwy, aby wykonać w pełni skuteczną izolację przeciwwodną.
Na świeżo naniesioną warstwę lepiku należy przykleić papę podkładową. Należy przy tym uważać, aby papa nie ulegała pofałdowaniom czy uszkodzeniom. W miejscach rozerwania papy należy przykleić wąskie, odpowiednio docięte, nowe fragmenty, aby zapewnić ciągłość całej warstwy izolacyjnej.
Papę należy układać w taki sposób, aby pas szerokości min. 20-25cm wystawał poza obręb ściany fundamentowej do wewnętrznej strony budynku. Pozwoli to na wykonanie odpowiednich zakładów łączących papę z izolacją poziomą podłogi na gruncie, gdyż tylko wtedy hydroizolacja zapewni skuteczną ochronę budynku przed wilgocią.
Newralgicznym miejscem w izolacji poziomej są wszystkie miejsca zagięć papy na ścianach fundamentowych. Aby zapobiec pęknięciom i przerwaniom papy zaleca się w tych miejscach wykonać niewielkie wyokrąglenie zaprawą cementową (tzw. faseta), co umożliwi łagodne zagięcie warstwy izolacyjnej bez jej uszkodzenia.
Jeżeli ściany fundamentowe mają grubość do 40cm nie jest konieczne wykonywanie drugiej warstwy izolacyjnej. Jednakże w praktyce nie zawsze uda nam się w pełni szczelnie nanieść lepik i ułożyć pierwszą warstwę papy. Z tego względu, dla większego bezpieczeństwa, warto mimo wszystko wykonywać izolację dwuwarstwową, gdzie drugą warstwę również stanowi papa na lepiku. Rozwiązanie takie zagwarantuje nam, że fundamenty (a dokładniej mówiąc izolacja fundamentów) zostaną wykonane prawidłowo.
Należy pamiętać, że hydroizolacja pozioma fundamentów (izolacja papą na lepiku) jest bardzo trudna w naprawie po wybudowaniu całego budynku, a czasami nawet niemożliwa do wykonania. Z tego względu nie warto nadmiernie oszczędzać podczas całego procesu wykonywania fundamentów, przy czym pamiętajmy, że izolacja ścian fundamentowych stanowi szczególnie istotny etap budowy.Przedstawione w artykule porady powinny pomóc wszystkim początkującym budowlańcom, zastanawiającym się często jak wykonać izolację papą na lepiku, aby zapewnić jej trwałość i skuteczność ochrony przed wodą.Zespół redakcyjny portalu zbudujmydom.pl
