Spis treści:
- Przygotowanie podłoża pod płyty styropianowe
- Po co stosuje się listwy cokołowe pod ocieplenie styropianem?
- Montaż listwy cokołowej pod ocieplenie styropianem
- Klejenie płyt styropianowych do powierzchni ściany
- Dodatkowe łączniki mechaniczne
- Wypełnienie szczelin między płytami styropianowymi
- Szlifowanie izolacji cieplnej ze styropianu
Ocieplenie ścian budynku bezpośrednio wpływa na koszty ogrzewania całego domu. Naprawa błędów na etapie ocieplenia jest trudna do wykonania gdyż często wymaga skucia warstwy tynku elewacyjnego. W praktyce po kilku latach użytkowania domu nie da się jedynie na fragmencie ściany odtworzyć kolorystyki tynku zgodnej z pozostałą powierzchnią ściany. Remont nawet małych błędów ociepleniowych może zatem wiązać się z koniecznością ponownego otynkowania elewacji.
Przygotowanie podłoża pod płyty styropianowe
Przed przystąpieniem do klejenia płyt styropianowych musimy zadbać o jak najlepsze przygotowanie podłoża, czyli najczęściej pustaków ceramicznych, silikatów lub bloczków z betonu komórkowego.
Ściana przed montażem ocieplenia powinna być równa, sucha i pozbawiona wszelkich zabrudzeń, które mogą osłabiać przyczepność zaprawy klejowej. Dotyczy to w szczególności różnego rodzaju tłustych plam, pozostałości po olejach szalunkowych, kurzu i pyłu.
Jeśli na powierzchni ściany występują nierówności to należy je zlikwidować stosując z w tym celu wyrównujące zaprawy murarskie. Nie wolno niewielkich nierówności niwelować cienkimi płytami styropianowymi lub innymi materiałami ociepleniowymi. Pustaki nadmiernie wystające można trochę podkuć lub zeszlifować i w razie potrzeby wyrównać zaprawą murarską.
Tak przygotowane podłoże należy dokładnie zagruntować – zalecamy co najmniej jednokrotne gruntowanie całej powierzchni ściany i dwukrotne gruntowanie rejonów narożnikowych oraz przy otworach na okna i drzwi.
Nierówności większe niż 2-3cm można niwelować różnicując grubość płyt styropianowych lecz w miarę możliwości zalecamy dokładną kontrolę w czasie prac murarskich. Każde zmniejszenie grubości izolacji cieplnej może zaburzać właściwą izolację pomieszczeń.
Po co stosuje się listwy cokołowe pod ocieplenie styropianem?
Płyty styropianowe montowane do ściany na zaprawę klejową i łączniki mechanicznie nie wymagają dodatkowego podparcia. Wiele osób uważa, że listwy cokołowe pod ocieplenie służą właśnie do oparcia na nich izolacji cieplnej i czasami rezygnują z ich stosowania.
W praktyce listwy cokołowe stosuje się z dwóch powodów. Po pierwsze ułatwiają bardzo dokładne spoziomowanie izolacji cieplnej, a tym samym wykonanie cokołu o równej wysokości po obwodzie budynku. Bez listwy cokołowej płyty styropianowe mogą zostać ułożone nierówno co często wychodzi na jaw dopiero po otynkowaniu ścian gdy widać nawet najdrobniejsze nierówności.
Drugim powodem stosowania listwy cokołowej na całym obwodzie budynku jest wzmocnienie dolnej strefy ocieplenia. Miejsce to może być narażone na uderzenie, zawilgocenie itp., a listwa uchroni styropian przed zniszczeniem.
Montaż listwy cokołowej pod ocieplenie styropianem
Listwy cokołowe należy zamontować na wszystkich ścianach budynku. Przed montażem listew należy dokładnie wyznaczyć ich poziom.
Listwy cokołowe montuje się do elementów nośnych ściany (pustaki, bloczki) za pomocą specjalnych gotowych łączników mechanicznych (kołki rozporowe). Przy zakupie łączników należy uwzględnić rodzaj ściany gdyż inne kołki montażowe stosuje się do betonu komórkowego a inne do pustaków ceramicznych.
Listwa nie przenosi dużych ciężarów gdyż styropian i tak montowany jest do ściany a nie opierany na listwach. Aby jednak zachować jej poziom na całej długości ściany zaleca się montaż listew przy użyciu 3 kołków na każdy metr bieżący. Obowiązkowo listwy należy mocować do ściany przy krawędziach w odległości nie większej niż 10cm od końca listwy.
Ewentualne nierówności na ścianie w miejscu montowanych listew cokołowych można redukować stosując specjalne podkładki lub poprzez wcześniejsze wyrównanie ściany zaprawą murarską.
Wysokość montażu listwy cokołowej określona jest w dokumentacji projektowej budynku. Przeważnie cokół ma wysokość ok. 50-100cm ponad poziomem terenu (lub poziomem opaski z kamienia ozdobnego, żwiru lub kostki brukowej).
Klejenie płyt styropianowych do powierzchni ściany
Płyty styropianowe mocuje się do ściany za pomocą klejów rozrabianych z wodą lub przy użyciu specjalnych pianek poliuretanowych.
Klej można nakładać na płyty styropianowe metodą ciągłą lub punktowo-obwodową. Jeśli mamy idealnie równą powierzchnię ściany to możemy klej nakładać równomiernie na całe płyty styropianowe przy użyciu pacy grzebieniowej (zęby pacy 8 lub 10mm).
Sytuacja taka zdarza się jednak bardzo rzadko i znacznie częściej stosowana jest metoda punktowo-obwodowa. Polega ona na nanoszeniu zaprawy klejowej punktowo plackami w ilości ok. 6-8 na jedną płytę. Dodatkowo po obwodzie (w odległości 3-4cm od krawędzi płyty) należy nanieść ciągłą warstwę kleju o szerokości 4-6cm.
Nie wolno nanosić kleju wyłącznie metodą plackową (punktową) bez dodatkowego pasma kleju na obwodzie płyty.
Ważną zasadą jest to, aby zawsze nakładać zaprawę klejową na płyty styropianowe a nigdy na podłoże. Pozwoli to na dobre związanie zaprawy z powierzchnią styropianu. Należy również pamiętać, aby nigdy nie przyklejać ponownie oderwanych płyt styropianowych. Płyty należy od razu po przyłożeniu do ściany odpowiednio usytuować jak najciaśniej przy sąsiednich płytach i docisnąć.
W razie konieczności oderwania przyklejonej płyty należy ją dokładnie oczyścić ze starej zaprawy klejowej i dopiero wtedy ponownie przyklejać na nową zaprawę, nawet jeśli oderwanie nastąpiło od razu po pierwszym dociśnięciu płyty.
Płyty styropianowe zawsze układamy możliwie ciasno, z jak najmniejszymi szczelinami między sąsiednimi płytami. Obowiązkowo należy stosować wzajemne mijanie się płyt w kolejnych warstwach ocieplenia. Przesunięcie powinno wynosić połowę długości płyt.
Ważne jest także odpowiednie ułożenie płyt styropianowych w narożnikach budynku oraz przy wszystkich otworach okiennych i drzwiowych. Styki płyt znajdujących się w narożach powinny mijać się wzajemnie. 
W narożnikach budynku zaleca się układanie płyt o pełnej długości, a ich docinanie wykonuje się dopiero po związaniu zaprawy klejowej – przeważnie po 1-2 dniach (przy dobrych warunkach atmosferycznych).
W przypadku otworów okiennych lub drzwiowych nigdy nie wolno doprowadzić do występowania łączenia sąsiednich płyt w narożnikach otworu. Doprowadzi to do powstawania dużych mostków cieplnych.
W miejscach otworów płyty styropianowe należy odpowiednio docinać tak, aby narożnik otworu w całości został „otoczony” jedną płytą ociepleniową.
Dodatkowe łączniki mechaniczne
Wykonanie dodatkowych łączników mechanicznych jest obowiązkowe przy budynkach o wysokości powyżej 12m lecz warto stosować je również w tradycyjnych domach jednorodzinnych.
Łączniki należy dobrać do rodzaju izolacji i elementów nośnych ściany zewnętrznej. W przypadku styropianu przeważnie są to łączniki zakończone trzpieniem plastikowym z okrągłą tarczą (trzpienie metalowe stosowane są głównie z kołkowaniu izolacji z wełny mineralnej).
Mocowanie łączników mechanicznych można rozpocząć dopiero po wyschnięciu zaprawy klejowej.
Zaleca się montaż 4 łączników na 1m2 ocieplenia. W rejonie narożników budynków warto zwiększyć ilość łączników do 6 szt. na 1m2.
Kołki mocujące należy lokalizować zawsze w odległości min. 10-15cm od krawędzi płyt styropianowych, aby nie doprowadzić do ich uszkodzenia.
Długość łączników dobiera się z uwzględnieniem grubości warstwy ocieplenia i rodzaju ściany zewnętrznej. W przypadku pustaków ceramicznych zaleca się zagłębienie kołków montażowych na 7-10cm w ścianie. Mniejsze zagłębienie można stosować przy materiałach pełnych – ok. 5-6cm.
Ważne aby dokładnie kontrolować montaż łączników. Nadmierne zagłębienie tarcz zewnętrznych łączników mechanicznych doprowadzi do zniszczenia płyt styropianowych, a przy płytach o małych grubościach może dojść nawet do pęknięcia styropianu.
Z kolei zbyt słabe dociśnięcie tarczy sprawi problemy w czasie szlifowania powierzchni ocieplenia i późniejszego wykonywania elewacji.
Wypełnienie szczelin między płytami styropianowymi
W czasie montażu ocieplenia z płyt styropianowych zawsze będą powstawać szczeliny między sąsiednimi płytami. Dopuszcza się występowanie szczelin o szerokości nie większej niż 3-4mm.
Po związaniu zaprawy klejowej (1-2 dni) szczeliny należy wypełnić specjalnymi piankami poliuretanowymi niskoprężnymi lub masami uszczelniającymi, zalecanymi przez producenta danego systemu ocieplenia.
Nigdy nie wolno szczelin między płytami uzupełniać zaprawą klejową! Takie rozwiązanie prowadzić będzie do powstawania dużych mostków cieplnych na łączeniach płyt, co bezpośrednio przełoży się na gorszą izolacyjność cieplną budynku.
Szczeliny zaleca się wypełniać dopiero po wykonania dodatkowego mocowania łącznikami mechanicznymi, gdyż w czasie ich instalacji w ścianie może dojść do miejscowych uszkodzeń warstwy ocieplenia.
Nadmiar pianki poliuretanowej można ścinać nożykiem dopiero po upływie co najmniej jednego dnia od jej nałożenia.
Szlifowanie izolacji cieplnej ze styropianu
Ostatnim etapem prac ociepleniowych jest dokładne zeszlifowanie powierzchni płyt styropianowych. Szlifowanie można rozpocząć nie wcześniej niż 3-4 dni po przyklejeniu płyt styropianowych do ściany.
Do szlifowania należy stosować specjalne pace przeznaczone do styropianu. Gładka i równa powierzchnia ściany ułatwi montaż siatki i prace tynkarskie. Wszelkie nierówności na powierzchni ściany często uwidaczniają się dopiero po wykonaniu elewacji dlatego tak ważny jest etap precyzyjnego szlifowania ocieplenia.
W czasie szlifowania należy uważać, aby nie uszkodzić miejsc połączeń sąsiadujących ze sobą płyt. Jednocześnie na etapie szlifowania ponownie skontrolujemy dokładność wypełnienia wszystkich szczelin między płytami.
Zespół redakcyjny portalu zbudujmydom.pl
