Zaletą gotowych systemów kominowych jest znacznie łatwiejszy montaż niż murowanie komina tradycyjnego. Niestety dość często popełniane są na budowach proste błędy, które w przyszłości skutkować mogą niewłaściwą pracą komina lub istotnymi uciążliwościami w czasie korzystania np. z kominków z płaszczem wodnym.
Doradzamy jak powinien wyglądać prawidłowy montaż takiego komina i omawiamy jakich błędów należy się wystrzegać.
Wielu producentów oferuje pustaki kominowe umożliwiająca jednocześnie wykonanie ciągu spalinowego i ciągów wentylacyjnych przy jednym murowaniu. Rozwiązania takie umożliwiają szybkie wykonanie od razu całego komina.
Fundament i pierwsze pustaki kominowe
Stawianie komina należy zacząć w momencie, gdy wykonane są już fundamenty całego budynku oraz ściany nośne i działowe. Warunkiem koniecznym są ściany nośne, które m.in. uchronią nowo wybudowany komin przed działaniem silnego wiatru, co mogłoby doprowadzić (szczególnie tuż po jego postawieniu gdy zaprawa nie osiągnęła jeszcze pełnej wytrzymałości) do wyboczenia i odchyleń od pionu.
Fundament pod komin musi być zgodny z projektem i powstaje on równocześnie z pozostałymi fundamentami budynku.
Najczęściej stawianie komina systemowego rozpoczynamy od ułożenia pierwszego pustaka, który należy wypełnić betonem. W pustaku tym nie umieszcza się żadnych rur ani kształtek.
Pustak ten służy również do dokładnego wypoziomowania podstawy komina, szczególnie jeśli sam fundament nie został wykonany idealnie w poziomie. Pustak układamy na tradycyjnej zaprawie cementowej. Komin można murować również na zaprawę cementowo-wapienną. Dotycz to zarówno pierwszego jak i wszystkich kolejnych pustaków kominowych.
Dolna część komina systemowego
W następnej kolejności ustawiamy drugi pustak, w którym wcześniej jednak musimy wyciąć otwór na tzw. kratkę wywietrznikową. Wycięcia w pustakach kominowych możemy bez problemu wykonywać prostymi narzędziami jak np. zwykła szlifierka kątowa (z tarczą do betonu).
Po ułożeniu wyciętego pustaka na cokole, czyli pierwszym pustaku zalanym betonem, do jego środka należy włożyć centralnie tzw. odkraplacz (lub inaczej ściek kondensatu). Element ten będzie stanowił podstawę dla wszystkich wyżej montowanych elementów ciągu kominowego. Należy dokładnie skontrolować czy odkraplacz został umieszczony idealnie w osi pustaka oraz czy drugi pustak jest dokładnie spionowany (oczywiście uwaga ta dotyczy również wszystkich kolejnych elementów komina).
W kolejnych krokach ustawiamy następne pustaki, przy czym należy również pamiętać o tzw. pustaku z trójnikiem wyczystkowym. Jego wysokość powinna zostać określona w projekcie i nie zaleca się bezpodstawnej zmiany jego położenia.
Pustak pod trójnik wyczystkowy również należy dociąć do wymiarów trójnika i kratki. Zalecane jest łączenie wszystkich elementów ceramicznych komina (rur wkładanych w środek pustaków) przy użyciu specjalnego kitu żaroodpornego. Zapewni to dużą szczelność ciągu kominowego.
Zamontowany trójnik wyczystkowy zaleca się, podobnie jak i wszystkie elementy ceramiczne układane nad nim, obłożyć odpowiednią wełną izolacyjną (docinaną na wymiar). W niektórych systemach kominowych stosowanie wełny nie jest obowiązkowe, jednakże pozwala to istotnie polepszyć parametry izolacyjne komina. Jeśli jednak zdecydowaliśmy się zrezygnować z termoizolacji, to na osadzone w pustakach rury musimy nasunąć specjalne obręcze dystansowe. W zależności od producenta, rozwiązanie z obręczami może być nieco tańsze, jednakże znacznie lepsze użytkowo będzie wykonanie dobrej termoizolacji.
Trójnik spalinowy
Na określonej w projekcie wysokości należy ustawić pustak przeznaczony na tzw. trójnik spalinowy. Podobnie jak wcześniej, również ten pustak musimy wcześniej odpowiednio dociąć.
Trójnik, jak i pozostałe elementy ceramiczne, łączymy z sąsiednimi rurami kitem żaroodpornym. Dodatkowo należy pamiętać o specjalnej płycie czołowej, którą mocujemy do trójnika przy użyciu tzw. kitu uszczelniającego.
Pilnujmy, aby przy montażu trójników zwrócić szczególną uwagę na dokładność wykonania wszystkich uszczelnień.
Trójnik spalinowy najczęściej montowany jest bezpośrednio na trójniku wyczystkowym, albo w odsunięciu od niego na wysokość jednego pustaka.
Kolejne elementy komina systemowego
Powyżej trójnika spalinowego należy montować zwykłe pustaki kominowe, do każdego wsadzając otulinę z wełny mineralnej i wsuwając rury ceramiczne.
Pamiętajmy aby kontrolować stan wewnętrznej powierzchni rur, aby nie zostały one zabrudzone np. zaprawą cementową. Nie wolno również wbudowywać rur pękniętych, gdyż doprowadzi to do niekorzystnych zmian ciągu w całym kominie.
Jeśli górnej, zewnętrznej części komina nie planujemy wykańczać cegłą klinkierową, to zaleca się ułożenie specjalnej płyty wspornikowej. Jednocześnie nie należy wykańczać komina cegłą dziurawką, która może doprowadzać do niekontrolowanego przesiąkania wody, w przeciwieństwie do szczelnych cegieł klinkierowych i zwykłych cegieł pełnych.
Ostatnie, górne elementy komina systemowego
Ważne jest również, aby ostatnia rura została przycięta nieco wyżej niż pozostałe, aby wystawała po za ostatni pustak na wysokość stożka komina. Kolejnym krokiem jest umieszczenie specjalnego stalowego kołnierza uszczelniającego w płycie przykrywającej komin. Kołnierz zaleca się połączyć z płytą przy użyciu tzw. uszczelniaczy kauczukowych, które zapewnią najlepsze warunki pracy tych elementów.
Nóżki stożka powinny opierać się na płycie przykrywającej tworząc niewielką szczelinę, której zadaniem jest odprowadzenie powietrza zasysanego od dołu, które wentyluje cały komin.
Na końcu musimy zamontować tzw. stożek komina poprzez wciśnięcie go w ostatnią rurę. Warto od razu zamontować także daszek (na rynku dostępnych jest kilka rodzajów daszków, w zależności od potrzeb).
Na koniec należy zamontować elementy dodatkowe jak różnego rodzaju kratki wylotowe i rewizyjne.
Najczęściej popełniane błędy podczas montażu kominów systemowych
1 – Opieranie o konstrukcję komina elementów nośnych budynku, np. stropy. Nie wolno stosować takiego rozwiązania aby nie doprowadzić do niekontrolowanego wyboczenia komina i zbyt dużych naprężeń oddziałujących na komin.
2 – Zachowujmy zawsze dylatację całego komina od elementów drewnianych konstrukcji dachu, aby zapobiec ryzyku wystąpienia pożaru na skutek zbyt dużego rozgrzania komina od spalin.
3 – Wmontowanie uszkodzonych, najczęściej pękniętych, odcinków rur ceramicznych. Elementy te istotnie zaburzą prawidłowy ciąg w całym kominie. Pamiętajmy również o dokładnym skontrolowaniu wszystkich łączeń między rurami. Na łączeniach zaleca się nakładać kit żaroodporny, który zwiększy „sklejenie” rur i zapewni szczelność połączenia.
4 – Brak dolnego elementu czyli odkraplacza, czyli jakby „syfonu” do odprowadzenia skroplin do kanalizacji. Ma to szczególne znaczenie przy kominkach z płaszczem wodnym i paliwach płynnych. Brak odkraplacza skutkować będzie nieprzyjemnymi zapachami wydobywającymi się do wnętrza pomieszczenia.
5 – Zbyt płytkie lub niedokładne wsuwanie obróbki blacharskiej komina pod pokrycie dachowe, co skutkować będzie występowaniem nieszczelności i może doprowadzić do przecieków.
6 – Wykonanie górnej obudowy komina z cegły dziurawki, która posiada w swojej budowie otwory, którymi woda może przesiąkać w głąb komina. Wykończenia takie należy wykonywać z cegły pełnej lub cegły klinkierowej.
7 – Jeśli komin wystaje ponad dach więcej niż 1,0m to zaleca się dodatkowe zbrojenie pionowe komina. W tym celu należy w pustakach umieścić pręty zbrojeniowe. Większość popularnych pustaków kominowych posiada specjalne otwory przygotowane właśnie do tego celu. Taki komin może wystawać ponad dach nawet do 3m.
Zespół redakcyjny portalu zbudujmydom.pl
.jpg "Taras przy domu")
